Morgenavond klokslag 19.45 uur wacht ons niet alleen een mooie, maar ook belangrijke wedstrijd. Vanwege de teleurstellende resultaten na de winterstop, slechts eenmaal winst uit zeven wedstrijden, staat er nu druk op een wedstrijd tegen een topclub genaamd PSV. Vooral het verlies van Go Ahead vorige week vrijdag in Den Haag was pijnlijk. Tegen het voetballend zwakke ADO had minimaal een puntje gehaald moeten worden om paniek uit de tent te houden. De feiten liegen niet, als nummer zes van de eerste divisie promoveren, en vervolgens beschikken over de laagste begroting van de Eredivisie maakt het allemaal niet makkelijker. Logisch dus dat we niet het hele seizoen fluitend doorkomen. Gelukkig is voetbal veel meer dan geld, en kunnen wij als publiek in thuiswedstrijden het verschil maken.
Juist daar moeten we ons op richten morgenavond. De hel moet losbreken godverdomme ! Dat doen verschillende mensen op verschillende manieren en dat moeten deze verschillende mensen van elkaar accepteren. In ons badhuis aan de Vetkampstraat zetten we PSV onder de koude douche, terwijl onze spelers plaatsnemen in een warm bad. Toch zal PSV ook onze hitte voelen in de brandende hel van Deventer, die het hardst brandt op zaterdagavonden.
Zij zijn er duidelijk klaar voor…
We noemden PSV zonet een topclub, maar dit seizoen is het een tobclub. Het seizoen begon zeer voortvarend voor PSV, met een zege bij ADO en een fraaie 5-0 overwinning op NEC. Daarna ging het snel bergafwaarts. PSV bivakkeerde lange tijd in de middenmoot, en heeft pas sinds kort de weg naar boven weer gevonden, momenteel staat PSV 5e. Bruma ontbreekt vanwege een schorsing, ook Wijnaldum is er niet bij vanwege griep, Depay is waarschijnlijk te geblesseerd om te spelen. Vooral laatstgenoemde is altijd een plaag met zijn schotkracht. Ruiz speelt wel, dit beugelbekkie begint op stoom te komen.
Bij Go Ahead zal Vriends vanaf de zijlijn moeten toekijken vanwege een schorsing. De grote vraag is nu of Amevor hem vervangt of dat Booy voor de verkeerde keuze gaat en Schenk in het centrum zet en Haps linksback. Wat kracht en uitstraling kan nooit kwaad dus we willen Amevor ! Of Houtkoop speelt is ook de vraag, want hij mocht al opdraven in de oefenwedstrijd van het schaduwelftal tegen FC RDC. Van de andere kant laat Godee nog steeds weinig zien. En dan is er nog de kwestie Rijsdijk op het middenveld en Falkenburg in de spits of toch gewoon Kolder ? Teveel vragen om een uitsluitsel te geven over de opstelling.
Heel Go Ahead wacht dus een serieuze avond. Om een paar clichés van stal te halen: Elk punt is er eentje in de strijd tegen degradatie en we spelen alleen nog maar finales.
Dat niet alles serieus kan zijn bleek wel uit onderstaande tekst, die we anoniem toegespeeld kregen. Heeft meer met de wedstrijd van morgen te maken dan direct zichtbaar (scherp lezen).
Ik ontmoette Jip in een café aan de rand van Eindhoven. Eigenlijk wilde hij niet met de pers praten.
Het was niet makkelijk om het adres van Jip te pakken te krijgen. Bij de Hema, waar jaarlijks miljoenen worden verdiend met zijn beeltenis, bleven de tanden stijf op elkaar. Pinkeltje en Dikkertje Dap lijken van de aardboden te zijn verdwenen. Uiteindelijk probeerde ik het via de Pettenvlet. Pluk woonde daar al jaren niet meer, maar iemand die een paar verdiepingen lager woonde wist precies waar ik Pluk kon vinden. Een dag later kwam hij op de parkeerplaats waar ik met hem had afgesproken met zijn kraanwagentje aanrijden. Een wonder dat zoiets door de APK komt dacht ik nog bij mezelf. Pluk zag slecht, zat onder de tatoeages en droeg een piercing door zijn neus. Pluk moest voortdurend hoesten. ‘’Heb je het geld?’’ vroeg Pluk zonder mij aan te kijken. Ik gaf hem een envelop. ‘’Hier’’ zei Pluk en duwde mij het mobiele nummer van Jip in mijn hand. ‘’Niet zeggen dat je het van mij hebt gekregen!’’ Hoestend stapte hij weer in zijn kraanwagentje. Voor ik ook maar iets had kunnen zeggen verdween hij weer met piepende banden en een rokende uitlaat. Ik herkende Jip aan zijn spitse puntneusje. Hij zat aan de bar. ‘’Wat wil je drinken?’’ vroeg ik? ‘’Ik sta net twee jaar droog’’. Antwoordde Jip, hij had een hese stem. ‘’AA’tje dan?’’ vroeg ik adrem . ‘’Luister eens mooie kale Eddy de Eagle’’,zei Jip, ‘’kom je mij interviewen of wil je de menukaart doornemen? ‘’Hij snoof een lijntje coke weg. Ik had de Dictafoon op mijn iPhone nog maar net aangezet of hij begon te vertellen. Over het aanvankelijke succes van de avonturen in de jaren 90 en over hoe hij naar Barcelona was verhuisd in de hoop ook daar door te breken. Hoe na verloop van tijd al zijn geld was opgegaan aan dure Lego en voetbalmakelaars. Hoe hij in een depressie terecht kwam toen zijn tekkel Takkie was verdronken in een poging terug naar Eindhoven te zwemmen. Over hoe hij was begonnen te twijfelen over zijn seksuele identiteit. Over de hormonen die hij was gaan slikken. De operaties die hij had ondergaan. ‘’En net op dat moment’’ vertelde Jip terwijl hij weer een lijntje wegsnoof, ‘’kreeg ik bericht dat MGM wel interesse had om een film over mij en mijn zus maken. We hadden groter kunnen worden dan Harry Potter, maar ja, ik had net die operatie achter de rug. Ik wilde voortaan Janneke heten en liep de hele dag in jurkjes rond. Toen de studio bazen dat hoorde was het meteen uit met de interesse. ‘’Janneke & Janneke the movie’’, daar konden ze niets mee! Twee jaar later kreeg ik mijn eerste rol. Als kamermeisje in ‘’Barcelona Bitches’’ een carnavaleske pornofilm die door critici werd doodgezwegen’’. Jip stak een sigaret op en vertelde verder. Hoe hij tenslotte naar Nederland vluchtte om een contract met de HEMA te sluiten; net genoeg om van rond te komen. ‘’En Annie MG Schmit dan? ‘’Wilde ik weten. Jip rolde zijn mauw op. Op zijn bovenarm verscheen een tatoeage van de kinderboeken schrijfster; BURN IN HELL stond er met rode inkt geschreven. ‘’En hoe ging het vanaf daar verder?’’ vroeg ik. ‘’Na 1 jaar kreeg ik spijt van mijn operatie. ik wilde toch weer een jongetje zijn. Maar ja, zo’n hormoonkuur maak je niet even ongedaan.
De hormonen hebben mijn huid helemaal verbleekt en bovendien hebben de diverse operaties mijn uitstraling en zelfvertrouwen behoorlijk aangetast. Hij wil niets meer met zichzelf te maken hebben en noemt zich tegenwoordig Fillip. ‘’Trainer zonder vooruitzichten’’ staat er vetgedrukt op zijn visitekaartje. Hij is zo veranderd. Maar een ding heeft hij nog net als vroeger. Dat enge spitse wipneusje.